Wat is zelfliefde
Goed voor jezelf zorgen en gezonde grenzen stellen is ZELFLIEFDE.
Echter…verwar zelfliefde niet met egoistisch zijn.
Wat ruimer gezien wat met zelfliefde bedoeld wordt is, een zorgzame en vriendelijke relatie hebben met jezelf.
De verwarring tussen egoïstisch en zelfliefde komt misschien door de opvoeding en herken je het volgende vast wel: eerst voor een ander zorgen en dan pas voor jezelf.
Waardoor je keigoed wordt in het jezelf wegcijferen.
Een voorbeeld uit mijn eigen leven:
wanneer wij vroeger visite kregen dan werd er gezegd door mijn ouders: “Ilse, eerst voor de gasten zorgen”
Vervolgens werd de beloning dat ik dan opgehemeld werd door mijn ouders en de visite in de vorm van liefde en waardering.
Dit is dan misschien een voorbeeld die je in twijfel trekt omdat je het heel normaal vindt om in die situatie eerst aan de ander te denken maar trek het nu eens door in alles wat je eerst doet voor een ander?
En of dat nu op je werk is of in je relatie…dat zinnetjes zit nog onbewust in je systeem opgeslagen: eerst voor een ander…
-Ook ik heb daar nog een handje van om eerst aan een ander te denken en dan pas aan mijzelf…maar we blijven af-leren toch?-
Maar ik heb nog een ander voorbeeld en spreekt je misschien meer aan.
Je wilt met iemand iets persoonlijks bespreken maar na een paar minuten neemt de ander het gesprek over en gaat het gesprek niet meer over jou.
Dan zwijg je maar weer en in je hoofd hoor je, wat ik wil vertellen doet er vast niet toe en tover je weer een glimlach om je mond en ben jij wéér het luisterend oor.
Wegcijferen
Is o.a. dat je meer gericht bent op een ander en minder op jezelf of meer rekening houdt met een ander of je geeft meer aandacht aan de behoeften van een ander dan oog hebben voor je eigen behoeften.
Door deze aangeleerde overtuigingen, eerst een ander dan pas ik, zul je merken dat het je een keer zal opbreken want onbewust ben je steeds op zoek naar waardering en liefde van anderen.
Maar wanneer je door bovenstaande tot nadenken wordt gezet om te onderzoeken of je ZELFLIEFDE hebt welke inzicht krijg je dan?
En is je innerlijke criticus constant aan het woord?
Ik voel me verantwoordelijk voor…
Ik voel me schuldig als ik niet…
Ik ben het verplicht om…
Maar een troost, we hebben er allemaal last van dat we kritiek hebben op onszelf…maar er zijn grenzen…ontmasker je innerlijke criticus.
Want helaas zullen soortgelijke uitspraken of gedachten jou niet bij zelfliefde brengen.
Het kan voelen als een onbeantwoorde liefde terwijl je van binnen weet dat dit de ware zelf-liefde is voor jou!
Jouw geluk heb je zelf in de hand.
Wat kan ik dan doen om meer van mijzelf te houden?
• Je hart openstellen voor jezelf en wees je allerbeste maatje!
• Zeg, JA ik ben zelfliefde, ik accepteer mijzelf met al mijn plussen maar zeker ook met al mijn minnen.
• Neem de verantwoordelijkheid om bewuste besluiten te nemen betreffende je persoonlijk welzijn en je gevoelens.
En natuurlijk zijn er veel meer tips maar wanneer je door hebt dat jij net zo belangrijk bent als die persoon voor wie je alles ‘moet’ doen, bepaal je jouw grens zodat je niet het gevoel krijgt je zelf weer weg te moeten cijferen.
Kom in actie wat je nodig hebt uit liefde voor jezelf:
1. Zorg goed voor je lichaam, het is je enige thuis
2. Kijk in de spiegel met een glimlach
3. Waardering in je werk begint bij jezelf
4. Ontdek je dankbaarheid, het heeft een positieve werking op een gezonde liefdesrelatie met jezelf
6. Creëer relmatig je eigen VIP-ME dag
Ik heb nog een vraag voor je.
Noem in 5 seconden 3 mensen die belangrijk voor je zijn?
Laat het me weten door onder mijn artikel te reageren. Je krijgt een antwoord van mij terug…
En als laatste wil ik je uitnodigen om onderstaand gedicht te lezen en voel eens wat het met je doet.
Hartegroet Ilse
Van jezelf leren houden!
Op het moment dat ik van mezelf begon te houden,
begreep ik dat ik steeds weer en bij iedere gelegenheid,
op het juiste moment en de juiste plaats ben.
Dat alles wat gebeurt goed is.
Vanaf dat moment heb ik rust.
Nu weet ik dat men dat ZELF-VERTROUWEN noemt.
Op het moment dat ik van mezelf begon te houden,
kon ik accepteren dat emotionele pijn en lijden
slechts waarschuwingen voor me zijn,
dat ik niet mijn waarheid leef.
Nu weet ik dat men dat AUTHENTICITEIT noemt.
Op het moment dat ik van mezelf begon te houden,
ben ik ermee opgehouden naar een ander,
beter leven te verlangen.
Ik kon zien dat alles om me heen een uitnodiging is om te groeien.
Nu weet ik dat men dat RIJPEN noemt.
Op het moment dat ik van mezelf begon te houden,
ben ik er mee opgehouden mezelf van mijn vrije tijd te beroven.
Ik ben opgehouden met het bedenken van geweldige projecten voor de toekomst.
Nu doe ik slechts wat me vreugde en plezier brengt,
waar ik van hou en wat mijn hart blij maakt.
Op mijn manier en in mijn eigen tempo.
Nu weet ik dat men dat EERLIJKHEID noemt.
Op het moment dat ik van mezelf begon te houden,
heb ik me bevrijd van alles dat niet gezond voor me was.
Van eten, mensen, dingen en situaties, van alles
dat me steeds maar weer naar beneden trok, weg van mezelf.
In eerste instantie noemde ik dat gezond egoïsme,
nu weet ik dat het ZELFLIEFDE is.
Op het moment dat ik van mezelf begon te houden,
ben ik gestopt met altijd gelijk willen hebben.
Daardoor heb ik me steeds minder geïrriteerd.
Nu weet ik dat men dat NEDERIGHEID noemt.
Op het moment dat ik van mezelf begon te houden,
heb ik geweigerd nog langer in het verleden te leven
en me zorgen te maken om de toekomst.
Nu leef ik alleen nog maar in het ogenblik, daar waar alles gebeurt.
Zo leef ik op dit moment iedere dag en noem het BEWUST ZIJN.
Op het moment dat ik van mezelf begon te houden,
begreep ik dat mijn denken me klein en ziek kan maken.
Op het moment dat ik mijn hart liet spreken…
werd mijn verstand, mijn denken, een belangrijke partner.
Deze verbinding noem ik DE WIJSHEID VAN HET HART.
We hoeven niet bang te zijn ons bloot te geven.
Ook hoeven we geen conflicten met onszelf en anderen te vrezen:
zelfs sterren botsen weleens op elkaar en juist daardoor
ontstaan er ook weer nieuwe… (‘sterren’)
Nu weet ik: DAT IS HET LEVEN….
Charlie Chaplin schreef dit op zijn sterfdag in het jaar 1970
0 Reacties