Wat was ik de weg kwijt in mijn burn-out periode…
Iedere vorm van zingeving had ik verloren.
Ik zat in een Henny Vrienten moment: ‘’Is dit alles?”
Dit is het tweede deel wat ik met je wil delen over mijn burn-out periode.
Home sweet home
In de eerste weken van thuis zijn, had ik zoveel moeite om te accepteren dat ik niet aan mijn verantwoordelijkheden kon voldoen.
Aangezien mijn geprogrammeerde brein nog steeds op volle toeren draaide en er nog van alles gedownload werd voor een to-do list.
Mijn enige lichtpuntje van de dag was wanneer Ronald weer thuis kwam van zijn werk.
Hij was voor mij de enige houvast van het enigszins, het vertrouwde…
Nog meer stress door telefoontjes
Wanneer ik gebeld werd door mijn baas of collega’s probeerde ik de schijn op te houden en zei dan dat ik er over een paar weken wel weer zou zijn.
‘’Ilse wanneer denk je dat je weer aan het werk kan?’’
“Ik doe mijn best. Want ik mis jullie wel hoor”
Ik hoor het me nog zeggen…met een toon zonder emotie, heel vlak en het voelde achteraf als een leugen.
Na die telefoongesprekken ervoer ik nog meer stress.
Wat zag ik er tegenop om die gesprekken te voeren. Het kostte me zoveel extra energie om net te doen alsof het wel weer een beetje beter ging met mij. Not dus!
Naar de huisarts
Ik kon me nog steeds niet echt ontspannen thuis. Fysiek voelde het alsof ik een bal in mijn buik mee droeg en elk moment kon ontploffen.
Zo voelde het echt…ik stond met dat nare gevoel op en ging ermee naar bed.
Concentreren ging moeizaam, sliep slecht, had weinig eetlust en alles was me te veel…wat voelde ik me onzeker, ik was mijn ZELFVERTROUWEN kwijt.
Daar zat ik dan…in een emotionele crisis.
Mijn werkgever raadde mij aan om naar de huisarts te gaan. Wat moest ik die beste man vertellen?
“Ik denk dat ik een burn-out heb. Ik wil wel werken maar ik kan het niet’’ Alsof ik me voor hem ook nog moest verantwoorden.
Mijn huisarts stelde voor om een paar weken rustig aan te doen en vroeg of ik medicijnen wilde.
Die wilde ik niet want ik was immers in de veronderstelling, dat door een paar weken rustig aan te doen, ik wel weer snel de ‘oude’ zou zijn.
Mijn BLIJ gevoel was ik kwijt
Ik merkte op dat mijn blije gevoel weg bleef. Enthousiast over iets zijn lukte me niet meer.
Zelfs niet toen het eerste voorjaarszonnetje zich meldde, het deed me niks.
Normaliter maakte het voorjaarszonnetje mij meteen vrolijk en voelde de energie en de warmte stromen door mijn lijf.
Maar deze keer niet…wat een leeg gevoel…niet blij kunnen zijn…, niet kunnen genieten.
Weken gingen voorbij en werden maanden
Inmiddels had ik me voorgenomen om te gaan Mediteren. -Ik had ergens gelezen dat mediteren een tool is om je gedachten te kalmeren door je te focussen op je ademhaling-
Dat was een enorme uitdaging voor mij.
Hoe kwam ik van die negatieve stemmetjes af in mijn hoofd die mij alleen maar onzekerder maakten.
…En van een constant intens gevoel hebben mezelf ten diepste verraden en verlaten te hebben…
Ik hield het vol om te mediteren (Blog over tips hoe te mediteren) want ergens moest er toch een stemmetje zijn die het beste met mij voor had en me ingevingen zouden geven waar ik wat aan zou hebben. Dat vertrouwen moest ik hebben.
‘Wat moet ik doen en wat moet ik juist laten’, waren mijn vragen tijdens het mediteren.
En eindelijk hoorde ik zacht gefluister van binnen uit. Een innerlijk stemmetje liet me weten dat wandelen goed voor mij zou zijn. Inderdaad, het wandelen gaf me meer rust in mijn hoofd.
Burn-out kan een zegen zijn
Elke dag ging ik naar buiten en zocht de stilte op…en wandelde uren door de weilanden. Wat heb ik daar veel gehuild…Hoe gek het ook klinkt maar het huilen deed me goed want eindelijk kwam er iets los in mij…huilen is voelen.
De burn-out werd een ‘blessing in disguise’ achteraf want ik wist dat er een diepere betekenis achter de burn-out zat…
Ik hoef niets meer te verBloemen!
Samengevat:
• Één vertrouwens persoon hebben die naar je luistert
(Ik kreeg nog meer stress doordat mijn werkgever elke week belde en meerdere collega’s. Voor mij werkte het beter toen ik wekelijks gebeld werd door een collega die ik vertrouwde)
Zo leer je wat de energievreters zijn
• Vertel gewoon de waarheid hoe jij je voelt en draai er niet om heen.
Je beter voordoen helpt niet om weer in contact te komen met je gevoel
• Ga mediteren het helpt om meer in het nu te zijn, ga naar die stilte en zoek naar dat stemmetje van liefde…het is er echt
• Zorg voor structuur en zoek de natuur op om te wandelen.
De natuur hoeft NIETS van jou, het is er vóór jou. Zo leer je wat de energiegevers zijn
• Wees ervan bewust dat je burn-out uiteindelijk een zegen is om weer te leren voelen en te onderzoeken wat je werkelijke behoeftes zijn
Wil je reageren of heb je vragen waar ik je bij kan helpen? Laat dan een reactie achter.
Hartegroet, Ilse
Heb je mijn eerste Blog: wat ik verBloemde al gelezen?
0 Reacties